-
1 ironia ironi·a
-i; dat & loc sg -if[losu, sytuacji, komentarza] irony -
2 ironi|a
/i'ronja/ f sgt (GD ironii) 1. (sposób mówienia) irony- w jego głosie wyczuła nutkę ironii she felt a touch of irony in his voice- mówić o kimś z ironią to talk with irony about sb2. (sytuacja) irony- ironia losu the irony of fate- ironia sytuacji the irony of the situation- jak na ironię ironically (enough)- czy to nie ironia, że taki ktoś zostaje prezesem? isn’t it ironic that someone like that should become president?3. Literat. irony- ironia romantyczna romantic ironyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ironi|a
См. также в других словарях:
ironia — ż I, DCMs. ironianii, blm «ukryta drwina, utajone szyderstwo, złośliwość zawarta w wypowiedzi pozornie aprobującej» Jadowita, zgryźliwa ironia. Mówić z ironią. ◊ Ironia losu «nagły, niepomyślny obrót wypadków, które zapowiadały się szczęśliwie» ◊ … Słownik języka polskiego
ironia — 1. Ironia losu «nagły, niepomyślny obrót wypadków, które zapowiadały się korzystnie, szczęśliwie dla kogoś, czegoś»: Wy z Teresą (...) jesteście stworzeni dla siebie. Co za ironia losu, żeście się nie pobrali. M. Dąbrowska, Noce. 2. Jak na ironię … Słownik frazeologiczny
los — 1. Los sobie z kogoś drwi, zadrwił «komuś się nie wiedzie, ktoś ma kłopoty»: Na wewnętrznej stronie drzwi widniało napisane identycznym charakterem co mój i takim samym ołówkiem ohydne, reakcyjne zdanie. Tak sobie zadrwił ze mnie los po raz… … Słownik frazeologiczny
